Το κτήριο του Μουσείου
Το κτήριο το οποίο στεγάζει το Μουσείο Κεραμικής ανήκε στον Δημήτριο Ι. Δημητριάδη διακεκριμένο γιατρό-οφθαλμίατρο που στο τέλος του 19ου αιώνα είχε μετοικίσει και εγκατασταθεί στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου ήκμαζε πολυπληθής Σιφναϊκή παροικία. Η ανέγερση του τοποθετείται στο τέλος του 19ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως θερινή κατοικία της οικογένειας του κτήτορα και των απογόνων του.
Μετά το θάνατο του το σπίτι περιήλθε στην ιδιοκτησία του γιού του επίσης γιατρού -οφθαλμίατρου της Αλεξάνδρειας, Ιωάννη Δημητριάδη, ο οποίος με διαθήκη όρισε ως κληρονόμο του την κόρη του Μαρίκα, σύζυγο επίσης Σιφνιού γιατρού παθολόγου, Ιωάννη Δραγάτση και μητέρα της μονάκριβης εγγονής του Καλυψούς-Αρετής Δραγάτση. Στη διαθήκη του όριζε επίσης ότι σε περίπτωση που η εγγονή του δεν θα αποκτούσε παιδιά ή θα εξέλιπε από την ζωή, το οίκημα θα περιερχόταν στην κυριότητα της Κοινότητας Αρτεμώνα για να γίνει Παρθεναγωγείο μετά το θάνατο της κόρης του και του γαμπρού του. Δυστυχώς οι όροι της διαθήκης αποδείχθηκαν προφητικοί, αφού η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι στην οικογένεια του δωροδότη. Το 1943, πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Δημ. Δημητριάδη το 1930, έφυγε από την ζωή και η εγγονή του Καλυψώ-Αρετή Δραγάτση, σε ηλικία μόλις 17 ετών από λοιμώδες νόσημα.
Έτσι το 1979, όταν απεβίωσε ο τελευταίος επιζών της οικογένειας, ο γαμπρός του Δ. Δημητριάδη Ιωάννης Δραγάτσης, το οίκημα με τα περί αυτό βοηθητικά οικήματα και τον περιβάλλοντα χώρο περιήλθαν στην Κοινότητα Αρτεμώνα σύμφωνα με τους όρους της διαθήκης. Για αρκετά μεγάλο διάστημα το κτήριο είχε εγκαταλειφθεί στην φθοροποιό δύναμη του χρόνου, αφού προφανώς δεν ήταν δυνατόν να εκπληρωθεί ο όρος του δωροθέτη. Ωστόσο στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980, η Κοινότητα Αρτεμώνα προσέφυγε στα αρμόδια δικαστήρια με αίτημα να ακυρωθούν οι όροι της διαθήκης αφού εκ των πραγμάτων ήταν αδύνατον να υλοποιηθούν και να αποδοθεί το κτήριο στην Κοινότητα Αρτεμώνα ελεύθερο υποχρεώσεων.
Οι αρμόδιες δικαστικές αρχές αποδέχτηκαν το αίτημα και το Οίκημα λειτούργησε για αρκετά χρόνια ως Κοινοτικός Ξενώνας και στη συνέχεια φιλοξένησε τάξεις του τότε Δημοτικού Σχολείου Αρτεμώνα και του Νηπιαγωγείου Αρτεμώνα. Σήμερα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σίφνου παραχωρήθηκε στο Σύλλογο Αγγειοπλαστών Σίφνου και στη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Σίφνου προκειμένου α μετατραπεί σε Μουσείο της Σιφναϊκής Αγγειοπλαστικής.